Toekomst in dit land?
Van de crisisnoodopvang, beland je in de noodopvang in de IJsselhallen van Zwolle. Via Whatsapp lees je berichten over de terreur in je thuisland. Het leger en de terroristen doen afschuwelijke dingen in je woonplaats. Je gaat kapot van de stress en onzekerheid. De dagen kruipen voorbij op deze plek zonder afleiding.
Na 89 dagen in de opvang krijg je bericht dat je asielprocedure start. Je leeft op! Eindelijk perspectief? Je durft niet te veel hoop te hebben, maar je weet dat je als Syriër grote kans maakt.
Wat mag een vluchteling?
Een vluchteling die wacht op zijn verblijfsvergunning mag maximaal 24 weken per jaar werken. Hiervoor hebben ze wel een vergunning van het COA nodig. Deze wordt verstrekt als de asielprocedure minimaal een half jaar loopt. Zodra de vluchteling een betaalde baan heeft, moet hij of zij een eigen bijdrage afstaan voor de maandelijkse opvangkosten en de uitkering. Asielzoekers mogen maximaal €185 per maand voor zichzelf houden.
Van opvangland naar ontvangstland
Het is niet zo moeilijk om voor het toelaten van vluchtelingen te zijn, zegt Tamar de Waal in het online journalistieke platform De Correspondent. Zij pleit ervoor om na te denken over hoe we goed met immigranten om kunnen gaan als ze eenmaal in Nederland zijn.
Wegnemen van onzekerheid
Volgens de Waal is het belangrijk dat asielzoekers zo gauw mogelijk uitsluitsel krijgen of zij de status van vluchteling verkrijgen. Uit een rapport van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken uit 2013 blijkt namelijk dat ‘het gedwongen nietsdoen’ de psychische gezondheid schaadt, apathisch maakt en gevoel van eigenwaarde wegneemt.
Helpen bij inburgering
De Waal stelt dat Nederlandse gemeenten geen enkele begeleiding meer bieden aan vluchtelingen bij het leren van de taal of bij het vinden van een baan. En dat leidt tot een ongewenst resultaat: minder nieuwkomers die cursussen afronden over de Nederlandse taal en samenleving, zodat zij in rap tempo goed geïnformeerd de arbeidsmarkt op kunnen. Door de combinatie van een traumatisch verleden, een onzekere periode in een asielzoekerscentrum en het ontbreken van kennis over de maatschappij en taal, blijkt het onverstandig de verantwoordelijkheid voor inburgeren volledig bij de vluchteling neer te leggen.
Inclusiviteit
Daarnaast zegt van de Waal dat Nederland moet werken aan een inclusievere ideologie ten opzichte van migranten: voor zowel de vluchteling als de geboren Nederlander moet het geen beangstigend of onhaalbaar idee zijn dat zij in de toekomst als gelijkwaardige burgers in één samenleving leven.